İdman mərc oyunlarında oyunçuların qarşısında tez-tez çıxan qərarlardan biri əmsal seçimidir. Əksər oyunçular yüksək qazanc ümidi ilə yüksək əmsallara yönəlsələr də, digər bir qisim oyunçular daha “təhlükəsiz” hesab olunan aşağı əmsallı mərclərə üstünlük verir. Aşağı əmsallı mərclər ilkin baxışda daha az riskli görünür və psixoloji baxımdan oyunçuya rahatlıq hissi verir. Lakin bu tip mərclərin də özünəməxsus təsirləri və nəticələri vardır. Bu təsirlər zamanla oyunçunun davranışını və qərarvermə proseslərini dəyişə bilər. Məqalədə məhz bu psixoloji dəyişikliklər və onların səbəbləri dərinləşdirilərək araşdırılır.

Aşağı risk illüziyası və emosional rahatlıq hissi

Aşağı əmsallı mərclər oyunçuda “təhlükəsiz qazanc” illüziyası yaradır. Bu növ mərclərdə oyunçular çox vaxt riskin minimum səviyyədə olduğunu düşünürlər. Məsələn, 1.20 əmsallı bir nəticənin reallaşma ehtimalı yüksək olduğundan, oyunçular bunu demək olar ki, “qəti qazanc” kimi qəbul edirlər. Bu düşüncə oyunçunun psixikasına rahatlıq gətirir, çünki riskin az olduğu təsəvvürü ilə stress səviyyəsi azalır. Lakin bu rahatlıq hissi bəzən oyunçunun analiz etmədən, avtomatik olaraq mərclər etməsinə səbəb ola bilər. Təkrarlanan bu davranışlar zamanla oyunçuda "zəmanətli qələbə" inancı formalaşdırır ki, bu da onun reallıq hissindən uzaqlaşmasına səbəb olur. Ən kiçik sürpriz nəticə belə oyunçuda məyusluq, qəzəb və ya özünü günahlandırma hissləri doğura bilər. Yəni, aşağı əmsallı mərclər ilkin mərhələdə psixoloji sabitlik gətirsə də, davamlı olaraq uğursuzluqlarla qarşılaşdıqda bu sabitlik tez bir zamanda pozula bilər.

Yeri gəlmişkən, unutmayın ki, ən yaxşı mərcləri yalnız mostbet 90 etmək olar, çünki yalnız orada onlar məsuliyyətli oyun prinsiplərinə əməl edirlər və bu, hörmətə layiqdir.

Uğur yanılsaması və psixoloji asılılıq dövrü

Daha maraqlı məqam isə ondan ibarətdir ki, oyunçu bir neçə aşağı əmsallı mərci ardıcıl qazandıqda, özünü “uzaqgörən” və “uğurlu” hesab etməyə başlayır. Bu uğur hissi onu daha çox mərclər etməyə təşviq edir və nəticədə psixoloji olaraq özünü bu uğur hissindən asılı vəziyyətdə hiss etməyə başlayır. Bu dövr psixoloji asılılıq dövrü adlandırıla bilər. Oyunçu uğuru təkcə nəticə ilə deyil, həm də öz intuisiyasına və strategiyasına bağlayır. Bu zaman o, əslində aşağı əmsallı mərclərin də risk daşıdığını unudur və uğur hissi onun davranışlarını yönləndirməyə başlayır. Məğlubiyyət yaşandıqda isə bu psixoloji asılılıq daha dərindən hiss olunur və oyunçu balansı bərpa etmək üçün yeni mərclərə qaçır. Nəticədə, aşağı əmsallı mərclərin yaratdığı uğur yanılsaması oyunçunun psixikasını tədricən zəiflədir və onun rasionallığını zədələyir. Əvvəllər diqqətlə analiz edilən qərarlar artıq təkcə hisslərə əsaslanaraq verilir və bu da uzunmüddətli perspektivdə mənfi nəticələr doğura bilər.